Skip to main content

When God Calls... (Kapag tumawag ang Diyos..)

Date of preparation:  August 21 for August 25, 2024

Theme: When God Calls…

Scripture: Genesis 12:1-9 (Tinawag ng Diyos si Abram)

 

PUMP Question:

Ano ba ang kadalasaang dahilan kung bakit ikaw, ako, o tayo ay tinatawag?

 

Basahin Genesis 12:1-9

 

Q.  Nang may tumawag sa iyo para gawin ang isang bagay, maihahambing mo ba ang iyong sarili sa buhay ni Abram noong tinawag siya ng Diyos? Bilang isang kabataang Kristiyano ano ang nais ipagawa sa iyo ng Diyos?

 

Intro:

Ang binasang teksto kanina ay tungkol sa pagtawag ng Diyos kay Abram.

 

Sino ba si Abram?

Si Abram ay mula sa lahi ni Shem na Anak ni Noe, at si Noe naman ay mula sa lahi ni Adan na nilikha ng Diyos.

Siya ay may asawang nagngangalang Sarai, at hindi siya magkaanak dahil siya ay baog.

 

          Sa umpisa pa lamang ay nagsalita na ang Diyos kay Abram. “1Sinabi ni Yahweh kay Abram, “Lisanin mo ang iyong bayan, ang tahanan ng iyong ama at mga kamag-anak, at pumunta ka sa bayang ituturo ko sa iyo. Pararamihin ko ang iyong mga anak at apo at gagawin ko silang isang malaking bansa. Pagpapalain kita, at gagawin kong dakila ang iyong pangalan at ikaw ay magiging pagpapala sa marami.

 

1. Kapag tumawag ang Diyos, mayroon siyang plano.

Ang plano ng Diyos sa pagtawag niya kay Abram ay paramihin ang kanyang lahi, pagpapala at magiging pagpapala sa iba, at lupain o tirahan. Makikita natin na ang pagtawag ng Diyos kay Abram ay para sa ikabubuti mula sa kanyang lahi papunta sa nakararami para sa kasalukuyan nilang situasyon at para sa hinaharap. Bagama’t may magandang plano ang Diyos isang hamon ang ibinigay kay Abram. Ang umalis sa pader ng kanyang pamilya at pumunta sa lugar na ituturo ng Diyos na kung saan hindi pa niya nakikita.

 

Q.Kung tayo ang nasa kalagayn ni Abram maaring mapapaisip ka rin talaga. At maitatanong kung kaya ko bang iwan ang aking nakasanayan, bayang sinilangan at kinalakihan ko at ang pamilya na  kinabibilanagan ko?

 

2. Kapag tumawag ang Diyos, siya ay makakasama mo at magbibigay ng lahat ng kailangan mo.

Sinabi ng Diyos kay Abram (v.3) Ang sa iyo'y magpapala ay aking pagpapalain, at ang sa iyo'y sumumpa ay aking susumpain; sa pamamagitan mo, lahat ng mga bansa sa daigdig ay aking pagpapalain.” Ang Diyos ang gabay ni Abram sa pagtupad ng magandang plano kaya’t nalalaman din ng Diyos ang mga situasyon na maaaring maranasan niya ito man ay mabuti o masama.

 

3. Kapag tumwag ang Diyos, mayroon pagtugon, pagsunod at pagpapahayag . (v.4)Sumunod nga si Abram sa utos ni Yahweh; nilisan niya ang Haran noong siya'y pitumpu't limang taon. Sumama sa kanya si Lot. Isinama ni Abram ang kanyang asawang si Sarai at si Lot na pamangkin niya. Dinala niyang lahat ang kanyang mga alipin at mga kayamanang naipon nila sa Haran. Pagkatapos nito'y nagtungo sila sa Canaan.

          Nang sumunod si Abram at nakarating sa lugar na itinuro ng Diyos. Nagpunta siya sa banal na lugar at doon nagpakita ang Diyos at sinabi na (v7) “Ito ang lupaing ibibigay ko sa iyong lahi.” At nagtayo si Abram ng altar para kay Yahweh na nagpakita sa kanya.   Buhat doon, nagtuloy siya sa kaburulan sa silangan ng Bethel at huminto sa pagitan ng Bethel na nasa kanluran at ng Ai na nasa silangan. Nagtayo rin siya roon ng altar at sumamba kay Yahweh. Mula roon, unti-unti silang nagpatuloy papunta sa gawing timog ng Canaan.

 

          Pagkarating doon ay hindi naman agad nangyari ang plano ng Diyos ngunit nangako ang Diyos na ibibigay at gagawin niya ito. Kaya’t sa una pa lamang ay sinigurado na ng Diyos na makakasama Niya sila sa planong ito.

          Ang ginawa ni Abram ay nagtayo ng altar na nagpapahiwatig ng pagsamba Niya at pasasalamat sa Diyos. Hindi man agad-agad na nangyari ang plano ng Diyos ay naging tapat pa rin si Abram, nagtiwala, at sumunod pa rin siya sa kalooban ng Diyos. At ating tandan mga kapatid na sa kanyang pagsunod ay mas naging malinaw ang lahat dahil nagpahayag ang Diyos sa kanya.

 

          At makalipas ang maraming taon namatay man si Abraham ay napasakamay din ng mga Israelita ang kanilang lupaing ipinangako ng Diyos sa pamumuno ni Joshua. Ang Lupaing Canaan noon ay kilala ngayon bilang Israel.

 

          Ang kwentong ito ay nangyari noon pa sa lumang tipan ngunit Hindi pa tapos ang Diyos sa buhay natin

Filipos 3:20 “Subalit sa kabilang dako, tayo ay mga mamamayan ng langit. Mula roo'y hinihintay nating may pananabik ang Panginoong Jesu-Cristo, ang ating Tagapagligtas.

 

          Ang pagtawag ng Panginoon sa atin ay hindi natatapos. Ang mga nagtitiwala sa kanya ay palaging nanaisin na matupad ang kalooban ng Diyos.

 

Efeso 2:10 10 Kung ano tayo ngayon ay gawa ng Diyos, at sa pakikipag-isa natin kay Cristo Jesus ay nilikha niya tayo para sa mabubuting gawa na inihanda niya noong una pa man upang gawin natin.

 

Mateo 28: 19-20 19 Kaya't humayo kayo, gawin ninyong alagad ko ang mga tao sa lahat ng mga bansa. Bautismuhan ninyo sila sa pangalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo. 20 Turuan ninyo silang sumunod sa lahat ng iniutos ko sa inyo. Tandaan ninyo, ako'y laging kasama ninyo hanggang sa katapusan ng panahon.”

 

Mateo 22:37-39

 37 Sumagot si Jesus, “Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong puso mo, buong kaluluwa mo, at buong pag-iisip mo. 38 Ito ang pinakamahalagang utos. 39 Ito naman ang pangalawa: Ibigin mo ang iyong kapwa gaya ng pag-ibig mo sa iyong sarili.

 

Kapag tumawag ang Diyos, mayroon siyang plano.

Kapag tumawag ang Diyos, siya ay makakasama mo at magbibigay ng lahat ng kailangan mo. 

Kapag tumwag ang Diyos, mayroon pagtugon, pagsunod at pagpapahayag.

 

Tumatawag ang ating Diyos.

Kaya naman….

Kapag tumawag ang Diyos, kabataang nagsasabing si Kristo higit sa lahat, ano ang gagawin mo?

 

 

Ito po ang mensahe ng Diyos, Amen.


Comments

Other Stations

PKA 08 Hindi Para Kalugdan

  Hindi Para Kalugdan “4 Sa halip, nangangaral kami bilang mga karapat-dapat na katiwala ng Dios ng kanyang Magandang balita.Ginagawa naming ito hindi para kalugdan kami ng mga tao kundi ng Dios na siyang sumisiyasat sa mga puso naming. 5 Alam niyo rin na hindi naming kayo dinaan sa matatamis na pananalita sa pangangaral namin at hindi rin kami nangaral para samantalahin kayo. Ang Dios mismo ang saksi naming.6 Hindi namin hinangad ang papuri ninyo o sinuman.” -1 Tesalonica 2:4-6-     Noong labing anim (16) na gulang ako habang nasa araw ng pananambahan, naitanong ko sa aking sarili, “bakit kaya kaunti ang pumipili na maging church worker?” Ako ay nagtataka dahil isang mabuting gawain naman ang maglingkod sa Diyos. Nasa panahon ako noon ng pag de-desisyon kung ano ang kukunin kong programa sa kolehiyo. Maging isang Doctor, maging isang Pharmacist, o maging isang Nurse o alinmang propesyon sa larangan ng medisina ang noon ay nais kung maging pag laki ko. Ngunit b...

Reclaim, Revive, Renew

You are God and my Creator  I am yours, I am your child Through Jesus Christ my Lord and Savior, I am saved I revive my passion in mission To go and make disciples All nations are welcome To the family of God Renew my mind for you Jesus Be yours, be yours forever  A vision for generation to come Chorus I reclaim  I revive I renew my spirit in you (2x) We are your children  Abba Father HMC Spiritual Retreat, 2024

BE AUTHENTIC

Whenever I write, I always consider the language I should use. Growing up in a colonized nation (the Philippines), it is kind of hard to have the so-called “originality”. From language, culture, songs, and clothing, just to name a few, almost all of it is influenced by nations that colonized us in the past. It is confusing to know who we really are as Filipinos. But what I realized now is that I should embrace the present and always be true to what I do and speak. As long as I do not forget to speak our native language (Filipino) and keep trying to use the dialects (Ilocano and Bolinao) I grew up with, even though I am not fluent and trying hard, I believe this will smooth out in its proper time. Maybe in the long run, you will notice that my output will be written in mixed language. Speaking out on this matter helps me to be more authentic. Based on my experience, there were times when I could easily express myself in English and sometimes in Filipino. The most important thing here is...