Skip to main content

May Aral sa Pagbabasa


Isang pribilehiyo ang makapagbasa. Sa pagsusulat ko ngayon, dapat na ibabahagi ko ang personal na natutunan ko sa pagbabasa ngunit may naalala akong pagkakataon na kung saan nakatagpo ako ng isang tao na kasing edad ko lamang na nahihirapan magbasa. Nakakalungkot, isang engwentro ito sa aking buhay na tila  walang akong magawa. Panahon ito noong ako ay nag-aaral pa bilang mag-aaral sa  Senior High School at umuwi ako sa aking bayan. Sa aking pagbalik upang ipagpatuloy ang aking pag-aaral, naging isang motibasyon ito para as akin upang pahalagahan ko ang edukasyon. 

Natututong magbasa ang tao sa pamamagitan ng pagpasok sa paaralan at pagtuturo ng magulang. Iba- iba ang karanasan ng bawat tao sa mundo. May mga personal na dahilan kung bakit hindi nararanasan ng isang tao ang nararanasan ng iba. Ngunit dahil sa nalaman ko na mayroong pagkakaiba ang mga tao, doon ko mas natutunan ang salitang pagpapakumbaba. Walang dapat ipagmalaki at hindi dapat isipin na mas angat ka sa iba. Kung muli akong bibigyan ng pagkakataon at panahon, pipiliin ko ang magbahagi kung ano ang mayroon  ako at kung ano ang kaya kong gawin. 

-I'm Jes

Comments

Other Stations

PKA 08 Hindi Para Kalugdan

  Hindi Para Kalugdan “4 Sa halip, nangangaral kami bilang mga karapat-dapat na katiwala ng Dios ng kanyang Magandang balita.Ginagawa naming ito hindi para kalugdan kami ng mga tao kundi ng Dios na siyang sumisiyasat sa mga puso naming. 5 Alam niyo rin na hindi naming kayo dinaan sa matatamis na pananalita sa pangangaral namin at hindi rin kami nangaral para samantalahin kayo. Ang Dios mismo ang saksi naming.6 Hindi namin hinangad ang papuri ninyo o sinuman.” -1 Tesalonica 2:4-6-     Noong labing anim (16) na gulang ako habang nasa araw ng pananambahan, naitanong ko sa aking sarili, “bakit kaya kaunti ang pumipili na maging church worker?” Ako ay nagtataka dahil isang mabuting gawain naman ang maglingkod sa Diyos. Nasa panahon ako noon ng pag de-desisyon kung ano ang kukunin kong programa sa kolehiyo. Maging isang Doctor, maging isang Pharmacist, o maging isang Nurse o alinmang propesyon sa larangan ng medisina ang noon ay nais kung maging pag laki ko. Ngunit b...

Reclaim, Revive, Renew

You are God and my Creator  I am yours, I am your child Through Jesus Christ my Lord and Savior, I am saved I revive my passion in mission To go and make disciples All nations are welcome To the family of God Renew my mind for you Jesus Be yours, be yours forever  A vision for generation to come Chorus I reclaim  I revive I renew my spirit in you (2x) We are your children  Abba Father HMC Spiritual Retreat, 2024

BE AUTHENTIC

Whenever I write, I always consider the language I should use. Growing up in a colonized nation (the Philippines), it is kind of hard to have the so-called “originality”. From language, culture, songs, and clothing, just to name a few, almost all of it is influenced by nations that colonized us in the past. It is confusing to know who we really are as Filipinos. But what I realized now is that I should embrace the present and always be true to what I do and speak. As long as I do not forget to speak our native language (Filipino) and keep trying to use the dialects (Ilocano and Bolinao) I grew up with, even though I am not fluent and trying hard, I believe this will smooth out in its proper time. Maybe in the long run, you will notice that my output will be written in mixed language. Speaking out on this matter helps me to be more authentic. Based on my experience, there were times when I could easily express myself in English and sometimes in Filipino. The most important thing here is...