Isa sa pinakamahirap gawin ay ang magsimula. Ang katumbas kasi ng pagsisimula ay ang pagpapatuloy hanggang makarating ka sa dulo. Halimbawa na lamang ngayon, matagal ko nang gusto na magsulat upang maibahagi ang aking mga karanasan at kaisipan. Naiisip ko kasi na ang bawat araw na ibinibigay sa ating ng Panginoon ay may dulot na aral. Kaya napakahalaga na maitala ang mga kaganapan na nangyayari sa ating buhay o sa ating paligid. Bago magsimula ang isang tao, maaari na siya ay may plano o may ginagawang paghahanda. Hindi naman ito mali sapagkat sa pamamagitan nito nagkakaroon ng panahon ang tao na mag-isip patungkol sa kung paano siya magsisimula. Tinutulungan din nito ang tao na suriin ang mga bagay na dapat niyang isaalang-alang. Ang hindi maganda ay ang walang pag-usad, yung hanggang paghahanda at pagplaplano na lamang. Tandaan natin na ang panahaon ay lumilipas at ang oras ay hindi humihinto. Kaya hangga't maaari ay magkaroon nawa ng kahandaan sa sarili ang bawat isa at maglaan
Ika- siyamnapu't walong (98) araw na ngayon (September 11, 2024) nang ako ay itinalaga bilang isang Diyakonesa (Deaconess) sa Pangasinan West Island District, sa kumperensya ng Hundred Islands Philippines Annual Conference, Baguio Episcopal Area ng simbahang United Methodist Church sa Pilipinas sa pangunguna ng mahal na obispo na si Rev. Rodel Acdal para sa ikararangal ng ang Diyos Ama sa pagliligtas ni Hesu Cristo at patnubay ng Banal na Espiritu. Mahalaga ang araw na ito, sapagkat aking ipinapanalangin na samahan nawa ako ng ating Diyos sa aking pagsusulat. Sa nakalipas na mga araw, nagtanong ako sa ating Diyos kung ano ang aking gagawin at dapat isulat. Marami akong nasaksihan na mga pangyayari (kasiyasiya man o hindi), nakilalalang tao, napuntahang lugar, natanggap na pagapapala, at nakita at naramdaman ang kabutihan ng Diyos sa lahat ng pagkakataon. Marami akong naiisip na mga bagay-bagay na hindi ko masabi sa ibang tao kundi patuloy lang na naglalaro sa aki