Skip to main content

Posts

First Blog

Ang Simula

Isa sa pinakamahirap gawin ay ang magsimula. Ang katumbas kasi ng pagsisimula ay ang pagpapatuloy hanggang makarating ka sa dulo. Halimbawa na lamang ngayon, matagal ko nang gusto na magsulat upang maibahagi ang aking mga karanasan at kaisipan. Naiisip ko kasi na ang bawat araw na ibinibigay sa ating ng Panginoon ay may dulot na aral. Kaya napakahalaga na maitala ang mga kaganapan na nangyayari sa ating buhay o sa ating paligid. Bago magsimula ang isang tao, maaari na siya ay may plano o may ginagawang paghahanda. Hindi naman ito mali sapagkat sa pamamagitan nito nagkakaroon ng panahon ang tao na mag-isip patungkol sa kung paano siya magsisimula. Tinutulungan din nito ang tao na suriin ang mga bagay na dapat niyang isaalang-alang. Ang hindi maganda ay ang walang pag-usad, yung hanggang paghahanda at pagplaplano na lamang. Tandaan natin na ang panahaon ay lumilipas at ang oras ay hindi humihinto. Kaya hangga't maaari ay magkaroon nawa ng kahandaan sa sarili ang bawat isa at maglaan ...
Recent posts

BE AUTHENTIC

Whenever I write, I always consider the language I should use. Growing up in a colonized nation (the Philippines), it is kind of hard to have the so-called “originality”. From language, culture, songs, and clothing, just to name a few, almost all of it is influenced by nations that colonized us in the past. It is confusing to know who we really are as Filipinos. But what I realized now is that I should embrace the present and always be true to what I do and speak. As long as I do not forget to speak our native language (Filipino) and keep trying to use the dialects (Ilocano and Bolinao) I grew up with, even though I am not fluent and trying hard, I believe this will smooth out in its proper time. Maybe in the long run, you will notice that my output will be written in mixed language. Speaking out on this matter helps me to be more authentic. Based on my experience, there were times when I could easily express myself in English and sometimes in Filipino. The most important thing here is...

PKA 08 Hindi Para Kalugdan

  Hindi Para Kalugdan “4 Sa halip, nangangaral kami bilang mga karapat-dapat na katiwala ng Dios ng kanyang Magandang balita.Ginagawa naming ito hindi para kalugdan kami ng mga tao kundi ng Dios na siyang sumisiyasat sa mga puso naming. 5 Alam niyo rin na hindi naming kayo dinaan sa matatamis na pananalita sa pangangaral namin at hindi rin kami nangaral para samantalahin kayo. Ang Dios mismo ang saksi naming.6 Hindi namin hinangad ang papuri ninyo o sinuman.” -1 Tesalonica 2:4-6-     Noong labing anim (16) na gulang ako habang nasa araw ng pananambahan, naitanong ko sa aking sarili, “bakit kaya kaunti ang pumipili na maging church worker?” Ako ay nagtataka dahil isang mabuting gawain naman ang maglingkod sa Diyos. Nasa panahon ako noon ng pag de-desisyon kung ano ang kukunin kong programa sa kolehiyo. Maging isang Doctor, maging isang Pharmacist, o maging isang Nurse o alinmang propesyon sa larangan ng medisina ang noon ay nais kung maging pag laki ko. Ngunit b...

PKA 07 Buong Pusong Umawit

  Buong Pusong Umawit “16 Ang salita ni Cristo'y hayaan ninyong lubusang manatili sa inyong puso. Turuan ninyo at paalalahanan ang isa't isa nang may buong karunungan. Buong puso kayong umawit ng mga salmo, mga himno at mga awiting espirituwal, nang may pagpapasalamat sa Diyos. 17 At anuman ang inyong gagawin o sasabihin, gawin ninyong lahat sa pangalan ng Panginoong Jesus at sa pamamagitan niya'y magpasalamat kayo sa Diyos Ama.” -Colosas 3:16-17-   Parte ng buhay ng isang mananampalataya ay ang umawit ng papuri sa Diyos. Kung babalikan natin ang mga pangyayari sa Lumang Tipan ng Biblia mayroong mga itinalaga na tagapamahala para sa mga awitin sa templo ng Diyos (1 Cronica 6:31-32). Sa aking kinalakihan, ang pag-awit ng himno ay parte ng pagsamba. At ang pinakauna kong naawit noong ako’y bata pa ay ang “Jesus Loves Me.” Mas napalalim at napalawak pa ang aking pagpapahalaga sa musika sa simbahan simula ng ako ay pumasok sa ministeryo ng pag Diya-Diyakonesa. Parte ng ...

PKA 06 Kahit Na Makasalanan Pa

  Kahit Na Makasalanan Pa “Ngunit ipinadama ng Diyos ang Kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Cristo para sa atin noon tayo’y makasalanan pa.” -Roma 5:8-   Lahat ay nagkasala (Roma 3:23). Sa henerasyon ngayon (Generation Beta), laganap pa rin sa mundo ang iba’t ibang uri ng kasalanan. Napakabilis na matukso at mahulog sa kasalanan ang mga tao. Kahit pa humingi na ng tawad sa Panginoon, madalas ay bumabalik pa rin ang mga karamihan sa dati nilang estado. Nakakalungkot, ngunit ito ang totoo. Ang Diyos ang tunay na nakakaalam ng lahat, kahit ilang taon nang nakasulat ang kasulatan, napaka-angkop nito sa lahat ng henerasyon. Alam ng Diyos na magkakamali at magkakamali ang tao at mahuhulog sa kasalanan, ngunit matindi ang Kanyang pag-ibig sa ating lahat. Kahit na makasalanan pa tayo, una na tayong minahal ng Diyos at dahil sa pag-ibig na ito napawi ang ating mga kasalanan (1 Peter 4:8). Kahit na makasalanan pa, binigyan tayo ng Diyos ng pagkakataon na ihingi natin ito...

PKA 05 Lubos Siyang Nasiyahan

  Lubos Siyang Nasiyahan. “Pinagmasdan ng Diyos ang lahat niyang ginawa at lubos siyang nasiyahan.” -Genesis 1:31a- Matapos nilikha ng Diyos ang mundo siya ay nasiyahan. Sa loob ng anim na araw, kumilos ang Diyos at siya ay sigurado sa kanyang mga gawa. Dahil sa siya ay nasiyahan, ibigsabihin naroon ang pagiging kontento niya. Ipinakita ng Diyos ang isang halimbawa sa paggawa. At siya ay dapat nating tularan sa tuwing mayroong gawain na nakaatas sa atin. Nasisiyahan ka ba sa iyong mga ginagawa o sa trabaho na mayroon ka ngayon? Bagama’t hindii natin maaabot ang kahusayan ng ating Diyos, siya ang naguudyok sa atin na gawin ang isang bagay ayon sa ating kakayanan. Tayo ay dapat din na masiyahan sa resulta ng ating gawa lalo kung para sa ating Diyos ang dahilan ng iyong paggawa. Pagmasdan at alalahanin mo ang iyong mga nagawa para sa Diyos at ikaw ay dapat masiyahan sapagkat nakita Niya lahat ng mga iyon.            ...

PKA 04 HINDI KUKULANGIN!

  HINDI KUKULANGIN! “Matakot kayo sa Panginoon, kayo na kanyang mamamayan. Dahil ang may takot sa kanya ay hindi kukulangin sa lahat ng pangangailangan.” -Mga Awit 34:9-                       Ang pagkain ay isang pangunahing pangangailangan ng tao para mabuhay. Base sa aking obserbasyon, ang makakain kahit isang beses lamang sa isang araw ay isang pagpapala. Hindi lahat ng tao ay pare-pareho ang estado ng buhay. At karamihan sa kapwa kong Pilipino ay kumukayod para may pambili ng pagkain. Si Apostol Pablo sa kanyang sulat sa Filipos kabanata apat, ay nagpahayag ng pasasalamat sa natanggap niyang tulong. Isang mananampalataya si Apostol Pablo at siya ay naging kontento sa kabila ng kanyang karanasan at kinilala niya na natugunan lahat ang kanyang pangangailangan at nakayanan niya ang lahat dahil sa tulong ni Cristo. Sa Awit 34 naman, naihayag na tumutulong ang Diyos sa lahat ng nagt...

PKA 03 INILIGTAS!

  INILIGTAS! “Ilayo nʼyo ako sa bitag ng aking mga kaaway, dahil kayo ang aking matibay na tanggulan. -Mga Awit 31:4-                     Ang Diyos ang nagligtas kay haring David sa oras ng kanyang pagkabalisa at mga problema. Madalas na hinahanapan ng tao ng solusyon ang kanyang problema. At ang mga problemang ito ay maaaring nakapaloob sa mga aspeto ng buhay: pisikal, pinansyal, mental, emosyonal, sosyal, esprituwal, at sekswal. Ang mga problemang ito ay nagsisilbing mga kaaway na maaring sumira sa tao. Sa katunayan, kahit ano pang pagsisikap ng tao na pagtagumpayan ang mga problema niya, kung nanahan lamang sa kanyang sariling kaisipan at lakas, siya’y mabibigo.                 Si haring David ay humingi ng tulong sa Diyos. Siya ay nagtiwala na kayang-kaya ng Diyos na iligtas siya sa bitag ng kanyang mga kaaway....