Isa sa pinakamahirap gawin ay ang magsimula. Ang katumbas kasi ng pagsisimula ay ang pagpapatuloy hanggang makarating ka sa dulo. Halimbawa na lamang ngayon, matagal ko nang gusto na magsulat upang maibahagi ang aking mga karanasan at kaisipan. Naiisip ko kasi na ang bawat araw na ibinibigay sa ating ng Panginoon ay may dulot na aral. Kaya napakahalaga na maitala ang mga kaganapan na nangyayari sa ating buhay o sa ating paligid. Bago magsimula ang isang tao, maaari na siya ay may plano o may ginagawang paghahanda. Hindi naman ito mali sapagkat sa pamamagitan nito nagkakaroon ng panahon ang tao na mag-isip patungkol sa kung paano siya magsisimula. Tinutulungan din nito ang tao na suriin ang mga bagay na dapat niyang isaalang-alang. Ang hindi maganda ay ang walang pag-usad, yung hanggang paghahanda at pagplaplano na lamang. Tandaan natin na ang panahaon ay lumilipas at ang oras ay hindi humihinto. Kaya hangga't maaari ay magkaroon nawa ng kahandaan sa sarili ang bawat isa at maglaan
The field practicum class went to the United Methodist Church Head Quarters in Ermita, Manila, on April 20, 2024, from 1:00-5:00 PM. We have our closing session, basic counseling session, and debriefing with A.P.W.A.I. members and the deaconess in charge. During the closing session, we shared our learnings, realizations, and reflections on our exposure to the activities and the lives of people living with HIV. We have talked about our experiences during HIV Awareness at Wesleyan University, our encounters and discussions with PLHIV, and visitation in the shelter for PLHIV, the PAFPI. Even though, we, the field practicum students have differences in how to perceive things, we have received a common message from the issue of HIV. We have learned that PLHIV doesn’t want us to pity them but instead they want us to give them 3Ps (Pang-unawa, Pagtanggap, Pantay na karapatan). They want us to give them our understanding of their situation, to accept them as human bein